Η ελάχιστη κατάθεση για στεγαστικό δάνειο: Η Κύπρος πίσω από την περισσότερη Ευρώπη

Η αγορά ενός σπιτιού είναι μια σημαντική απόφαση για ένα άτομο ή για μία οικογένεια. Και αντιπροσωπεύει μια βασική αρχική δαπάνη για την τσέπη κάθε καταναλωτή. Στην Κύπρο, η αγορά ενός σπιτιού απαιτεί ένα ελάχιστο ποσό που έχει εξοικονομηθεί, ξεκινώντας από το 20% της αξίας ενός ακινήτου. Το οποίο δεν είναι διαθέσιμο σε όλους.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει σύστημα χαμηλών καταθέσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο για να βοηθήσει τις πωλήσεις ακινήτων: η ελάχιστη κατάθεση είναι 5%, και η μέγιστη 10%. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, η εγγύηση ξεκινά από 10%, φθάνοντας στο όριο του 20%. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν ορισμένες Ιβηρικές τράπεζες οι οποίες, αναθέτοντας ένα προϊόν, χορηγούν μείωση στην κατάθεση. Εν τω μεταξύ, στην Κύπρο, οι τράπεζες δημοσιεύουν προκαταβολή 20% στις ιστοσελίδες τους, αλλά τώρα απαιτούν 25% έως 30% της αξίας του σπιτιού.

Οι διαφορές μεταξύ Κύπρου και Ευρώπης όσον αφορά το κόστος των δανείων δεν περιορίζονται σε υποθήκες για αγορά κατοικίας. Οι στατιστικές δείχνουν ένα σημαντικό κενό όσον αφορά τα καταναλωτικά δάνεια. Η δραστηριότητα στον τομέα των ακινήτων έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και οι τραπεζικές αρχές έχουν προειδοποιήσει πολλές φορές για τους κινδύνους που ενέχει η ύπαρξη υψηλότερου ποσοστού παραβατικότητας από τα ενυπόθηκα δάνεια. Ωστόσο, η κρίση του Κορονοϊού προκάλεσε διακοπή αυτής της δραστηριότητας λόγω των οικονομικών συνθηκών και της πέδησης στην κατανάλωση.

Για να κατανοήσετε την κατάσταση με βάση τα συμφραζόμενα λίγο περισσότερο, αξίζει να εξετάσουμε το κόστος της στέγασης και των καθυστερούμενων δανείων. Αν και οι τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια αυξήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την περίοδο από το 2010 έως το 2019, το ποσοστό των νοικοκυριών με καθυστερούμενες οφειλές στην πληρωμή υποθηκών, ενοικίων ή λογαριασμών κοινής ωφέλειας μειώθηκε από 12,4% το 2010 σε 8, 2% το 2019. Τα ποσοστά μειώθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη, εκτός από την Ελλάδα, τη Δανία και τη Φινλανδία. Το 2019, τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα (41,4% των νοικοκυριών), τη Βουλγαρία (29,3%) και την Κύπρο (17,6%) και το μικρότερο στην Τσεχία (2,8%), τη Γερμανία (3,7%) και τις Κάτω Χώρες (4,0%).

Με τόσες άδειες κατοικίες και χαμηλούς μισθούς, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η αγορά ενός σπιτιού δεν είναι πλέον προσβάσιμη από τον απλό πολίτη. Η κυβέρνηση θα πρέπει να διευκολύνει την πρόσβαση σε ένα σπίτι από μόνη της, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, διασφαλίζουν εύκολη πρόσβαση στη στέγαση και όχι να εστιάζουν σε προγράμματα που δεν είναι πολύ ευνοϊκά και αντιπροσωπευτικά αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αρκετοί πρότειναν στην κυβέρνηση να παρατείνει την περίοδο της απαλλαγής απο τον φόρο χαρτοσήμου.

Με αυτόν τον τρόπο, μεταξύ 120.000 και 160.000, επιπλέον συναλλαγές ακινήτων θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη μείωση του φόρου. Με την επέκταση της απαλλαγής, οι αγοραστές θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να ολοκληρώσουν τις πωλήσεις τους και να εξοικονομήσουν χρήματα στις συναλλαγές τους. Τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και η έκρηξη της στεγαστικής φούσκας είχαν ως αποτέλεσμα την υψηλή αύξηση των μη αποδοτικών δανείων των τραπεζών. Σε αυτή την περίπτωση, η υποβολή αίτησης για 100% χρηματοδότησης στεγαστικού δανείου είναι μία περίπλοκη διαδικασία για τον αγοραστή.

Ωστόσο, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για όσους δεν έχουν τις απαραίτητες εξοικονομήσεις. Μερικά από τα ουσιώδες βρίσκονται στην εκτιμώμενη αξία του ακινήτου, στη φερεγγυότητα του πελάτη ή στη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση.