Φλαμίνγκο στη Λάρνακα

Η αλυκή της Λάρνακας είναι από τις ομορφότερες της Κύπρου. Αποτελεί μέρος ενός δικτύου τεσσάρων αλμυρών λιμνών (τρεις από αυτές διασυνδεδεμένες) διαφόρων μεγεθών. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι η λίμνη Αλυκή, ακολουθούμενη από τα Ορφανά, τον Σόρο και τον Σπύρο. Μεταξύ όλων τους, και λόγω του μεγέθους τους, σχηματίζουν τη δεύτερη μεγαλύτερη αλμυρή λίμνη στο νησί.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της χώρας και έχει ανακηρυχθεί ως τόπος Natura 2000 και περιοχή ειδικής προστασίας στο πλαίσιο της Σύμβασης της Βαρκελώνης. Περιβάλλεται από αλοφυτική βλάστηση θάμνων και επισκέπτεται εποχιακά διάφορα πουλιά Αποτελεί έναν από τους βασικούς διαδρόμους για τη μετανάστευση μέσω της Κύπρου και την πατρίδα 85 ειδών υδρόβιων πτηνών, με πληθυσμούς να εκτιμώνται μεταξύ 20 και 40 χιλιάδων. Μεταξύ αυτών, συναντάμε περίπου 12 χιλιάδες φλαμίνγκο, τα οποία περνούν τους χειμερινούς μήνες που τρέφονται στη λιμνοθάλασσα.

Κάθε χρόνο, μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου, χιλιάδες πολύχρωμα ροζ φλαμίνγκο εγκαθίστανται στην Κύπρο. Το κάνουν χάρη σε μια μεγάλη ποσότητα γαρίδων άλμης που βρίσκουν στις λίμνες του νησιού για να τραφούν. Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι οι λίμνες αλατιού στεγνώνουν το καλοκαίρι και δεν κατοικούνται από πουλιά, αλλά έχουν γεμίσει ξανά με νερό το φθινόπωρο. Τα αλμυρά αυγά γαρίδας μπορούν να επιβιώσουν από τη ζέστη του καλοκαιριού και την ξηρασία.

Όταν εκκολάπτονται τα αυγά γαρίδας, οι αλυκές μετατρέπονται σε μια πραγματική γιορτή για φλαμίνγκο και άλλα αποδημητικά πουλιά (αν βρίσκονται στο νερό, οι γαρίδες που εκκολάφθηκαν από τα αυγά μπορούν να γεννηθούν ζωντανοί). Κάθε χρόνο τον Ιανουάριο, υπολογίζονται τα φλαμίνγκο που κατοικούν στις αλμυρές λίμνες της Κύπρου. Μερικά χρόνια μετρήθηκαν μόνο 3.000 πουλιά: άλλα χρόνια, μέχρι 20 χιλιάδες. Κατά μέσο όρο, περίπου 10.000 με 15.000 φλαμίνγκο σταματούν στο νησί.

Όλα ανήκουν στο είδος του μεγάλου φλαμίνγκο, το οποίο είναι το μεγαλύτερο από αυτά τα πουλιά. Τα μεγαλύτερα φλαμίνγκο έχουν ύψος μεταξύ 110 και 150 cm, αλλά μόλις ζυγίζουν μέχρι τέσσερα κιλά. Τα λεπτά κορμιά τους είναι ο λόγος που πετάνε με τόση χάρη και χάρη. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι τα φλαμίνγκο δεν γεννιούνται ροζ, αλλά με γκρίζα φτερά που φυσικά γίνονται ροζ με την πάροδο του χρόνου (διαδικασία που έρχεται με την ωριμότητα) λόγω των υψηλών επιπέδων β-καροτίνης, παίρνουν από τη διατροφή τους σε άλμη.

Τα φλαμίνγκο προτιμούν να στέκονται στο ένα πόδι πολύ πιο συχνά όταν βρίσκονται στο νερό από ό, τι όταν βρίσκονται στην ξηρά. Δεδομένου ότι τα πόδια και τα πόδια αποτελούν σημαντική πηγή απώλειας θερμότητας στα πουλιά, πιστεύεται ότι αν έβαζαν και τα δύο πόδια στο νερό, θα έχαναν πολύ περισσότερη θερμότητα του σώματος από ό, τι είναι απαραίτητο. Όπως αναφέραμε σε προηγούμενη παράγραφο, τα φλαμίνγκο συρρέουν κάθε χρόνο στο νησί ψάχνοντας για νόστιμες γαρίδες άλμης. Τα φλαμίνγκο είναι γνωστό ότι είναι εξ ολοκλήρου ευκαιριακά πουλιά, που διαμένουν αν υπάρχει τροφή ή νερό στη λίμνη.

Πολλοί προέρχονται από την Τουρκία αναζητώντας βιώσιμους υγρότοπους, ενώ άλλοι προέρχονται από τις αλμυρές λίμνες της Σαρδηνίας, της βόρειας Ιταλίας και του Ιράν.